Το φως μικραίνει, η μέρα μαλακώνει, και η φύση αρχίζει σιγά-σιγά να μαζεύεται προς τα μέσα.

Ό,τι μέχρι τώρα άνθιζε, επιστρέφει στη ρίζα του.

Και μαζί του — κι εμείς.

Αυτός είναι ο φυσικός κύκλος της ζωής:

να στραφούμε μέσα, να μείνουμε λίγο πιο κοντά στο κέντρο μας,

να αφήσουμε το βλέμμα να γυρίσει από τον έξω κόσμο προς τον εσωτερικό.

Δεν είναι εποχή για βιασύνη.

Είναι εποχή για αναπνοή, επίγνωση και αργό ρυθμό.

Η τέχνη της εσωτερικής στροφής

Στην παράδοση της γιόγκα, αυτή η περίοδος του χρόνου μας οδηγεί

από την έντονη ρατζασική ενέργεια της δράσης,

προς μια πιο ήρεμη, γειωμένη κατάσταση που μας επιτρέπει

να καλλιεργήσουμε τη σαττβική ισορροπία και καθαρότητα.

Αυτό δεν σημαίνει παθητικότητα — σημαίνει επιστροφή στη βάση.

Όπως η γη που ξεκουράζεται πριν ξαναγεννήσει.

Η “εσωτερική στροφή” είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας.

Είναι η στιγμή που σταματάμε να αναζητούμε “έξω” και αρχίζουμε να αφουγκραζόμαστε “μέσα”:

την ανάγκη μας για ξεκούραση, τη φωνή της διαίσθησης, την αλήθεια που δεν φωνάζει αλλά ψιθυρίζει.

3 απλές πρακτικές για τις μέρες του Νοεμβρίου

1. Grounding με τη γη

Κάθε πρωί, πριν ξεκινήσεις τη μέρα σου, στάσου όρθιος με γυμνά πόδια στο πάτωμα.

Κλείσε τα μάτια και νιώσε τα πέλματα να ριζώνουν.

Πάρε 3 αργές αναπνοές, φέρνοντας την προσοχή σου στη βάση της σπονδυλικής στήλης.

Άφησε κάθε εκπνοή να σε κάνει λίγο πιο σταθερό, λίγο πιο ήσυχο.

2. Journaling με πρόθεση

Πάρε το σημειωματάριό σου και γράψε:

• Τι αφήνω πίσω αυτόν τον μήνα;

• Τι θέλω να κρατήσω μαζί μου;

• Τι χρειάζεται φροντίδα μέσα μου;

  Μερικές λέξεις είναι αρκετές. Δεν χρειάζεται να “γράψεις όμορφα”.

  Απλώς να είσαι ειλικρινής.

3. Αναπνοή για σταθερότητα (Vṛkṣa Prāṇāyāma)

Φαντάσου ότι είσαι δέντρο.

Με κάθε εισπνοή, νιώσε τη ρίζα σου να βαθαίνει στο έδαφος.

Με κάθε εκπνοή, άφησε τους ώμους να χαλαρώσουν, τον κορμό να μαλακώσει.

Μείνε για 2-3 λεπτά σε αυτό το ρυθμό.

Αυτή η απλότητα είναι αρκετή για να επαναφέρει την εσωτερική ισορροπία.

Φως και σκιά

Ο Νοέμβριος μάς υπενθυμίζει πως το φως δεν υπάρχει χωρίς τη σκιά.

Όπως η εισπνοή χρειάζεται την εκπνοή,

έτσι και η δράση χρειάζεται τη σιωπή για να ανανεωθεί.

Αν μάθουμε να αγαπάμε και τις δύο πλευρές — το έξω και το μέσα, το φως και τη σκιά —

τότε μπορούμε να ζούμε πιο αληθινά.

Με επίγνωση, με ησυχία και με σεβασμό στον ρυθμό της ζωής.

Με αγάπη,

Κατερίνα

“The wound is the place where the light enters you.”

— Rumi