Καθώς ο ήλιος του καλοκαιριού αρχίζει να ζεσταίνει την καρδιά και το δέρμα μας, το σώμα μας ζητά χώρο. Κίνηση. Ανάσα. Ζητά να ξεδιπλωθεί από τα όριά του, να απελευθερώσει εντάσεις, να θυμηθεί τη φυσική του ροή.

Στη γιόγκα, η ελευθερία δεν είναι απλώς ένα ιδανικό. Είναι μία πρακτική καθημερινής επαφής με το σώμα και την αναπνοή. Κάθε φορά που τεντωνόμαστε λίγο περισσότερο, που ακούμε τι χρειάζεται η πλάτη, τα ισχία, το στέρνο μας, κάθε φορά που επιστρέφουμε στη συνειδητή αναπνοή, κάτι μέσα μας απελευθερώνεται.

Τι σημαίνει σωματική απελευθέρωση;

Δεν σημαίνει απαραίτητα να κάνω πιο δύσκολες στάσεις ή να φτάσω «κάπου». Σημαίνει να αφαιρέσω ό,τι σφίγγει, να ξεμπλοκάρω αυτό που κρατάω ασυνείδητα – στους ώμους, στη μέση, στο σαγόνι, στο διάφραγμα. Να αφήσω το σώμα να μιλήσει και να κινηθεί όπως πραγματικά χρειάζεται, όχι όπως “πρέπει”.

Και η αναπνοή;

Η αναπνοή είναι η πρώτη και πιο βασική μας μορφή ελευθερίας. Όταν είναι βαθιά, ήρεμη και ανεμπόδιστη, ηρεμεί το νευρικό σύστημα, απαλύνει τις σκέψεις, κατεβάζει την ένταση. Είναι ο δικός μας εσωτερικός αέρας – μια άγκυρα στο παρόν και ένας δρόμος επιστροφής στον εαυτό.

Αυτές τις μέρες, προσκάλεσε λίγη παραπάνω απαλότητα στις κινήσεις σου. Άφησε την πρακτική σου να είναι πιο βιωματική, πιο ελεύθερη, πιο συντονισμένη με την εποχή. Κάθε αναπνοή μπορεί να είναι ένα βήμα προς την εσωτερική απελευθέρωση.

Εσύ; Πώς κινείσαι όταν νιώθεις ελεύθερος;